U bent hier
Gemeenteraad september 2014
Voorstel tot digitale indiening bouwaanvragen via het omgevingsloket.be (Nicole Smets)
Parking KBC (Wendy Soeffers)
Aanleg fietspaden (Hans De Groof)
Led-verlichting (Hans De Groof)
Stroomtekort (Mia Belmans)
Privé wegen in Postel (Jan Vangheel)
Voetpad aan Den Uyt (Jan Vangheel)
N-VA vraagt om het park aan de Wezelse kiosk verder op te smukken (Koen Dillen)
Voorstel tot digitale indiening bouwaanvragen via het omgevingsloket.be (Nicole Smets)
Raadslid Smets (N-VA) meldt dat sinds 1 september in 3 Vlaamse gemeenten voor het
eerste een bouwaanvraag digitaal kan ingediend worden via een internetloket, het
omgevingsloket.be. Brasschaat, Wetteren en Maasmechelen beten de spits af, en reeds
vele anderen staan al op de wachtlijst. Op deze lijst vinden we onze gemeente niet terug.
De N-VA fractie is er van overtuigd dat deze werkwijze een flinke besparing in tijd en geld
kan opleveren, en dat het een echte administratieve vereenvoudiging zou kunnen zijn.
Bovendien zou dit gebruiksvriendelijker zijn voor de indieners. Iedereen kan inloggen met
zijn elektronische identiteitskaart. Zo kan men dus 24 uur online terecht, en moet men
geen rekening meer houden met de openingsuren van de dienst ruimtelijke ordening. Men
kan eveneens het dossier digitaal opvolgen, en men wordt via mail op de hoogte gebracht
indien er nog informatie in het dossier ontbreekt. Op de website van het omgevingsloket
wordt trouwens verwezen naar een éénmalige subsidie die kan bekomen worden door
gemeenten die instappen. Deze bedraagt tussen de € 7.500,00 en € 12.500,00, afhankelijk
van het aantal dossiers dat de gemeente jaarlijks behandelt. Werd er reeds overwogen om
de bouwaanvragen in de toekomst op deze manier te digitaliseren, en zo ja, binnen welke
termijn?
Schepen Van Rompaey (CD&V) denkt dat dit een goed voorstel is dat de werking van de
gemeentediensten en de dienstverlening aan de burgers - voor toch wel een specifieke
sector in dit geval - kan verbeteren. Men is daar vandaag niet klaar voor. Er moet intern
nog heel wat werk gebeuren. Hij heeft vrij recent op de radio vernomen welke 3
gemeenten er ondertussen effectief actief in zijn. Men zal vooral van de ervaringen van die
3 gemeenten kunnen leren, net zoals andere gemeenten destijds van de ervaringen van de
gemeente Mol als pilootgemeente in het BBC-verhaal hebben kunnen leren. Het is goed dat
men het oppikt. Hij heeft dit vanmiddag besproken met de stedenbouwkundige ambtenaar.
Er is de nood om hierrond een polyvalente werkgroep of projectgroep samen te brengen,
omdat dit niet puur een zaak is van ruimtelijke ordening, maar ook van milieu en van IT.
Men kan vanaf morgen starten met een projectgroep met die 3 diensten om intern te
bekijken wat men nog mist om te kunnen starten. Vandaag voldoet men hier intern zeker
niet aan alle noodzakelijke voorwaarden. Men moet dat oplijsten en dan zien welk werk-
schema men kan hanteren om binnen afzienbare tijd mee op die wagen te kunnen
springen.
Raadslid Smets informeert wat de schepen bedoelt met afzienbare tijd.
Schepen Van Rompaey antwoordt dat het vooral een IT-zaak is en dat hij dat eerst eens
met de IT-mensen wil bekijken. Hij twijfelt of men kan starten als niet alle dossiers geïnfor-
matiseerd zijn, en dat is vandaag nog niet het geval in de gemeente Mol. Men gaat het
eerst technisch bekijken en dan zal hij het terugkoppelen met het raadslid.
Raadslid Soeffers (N-VA) meldt dat er achter het gebouw van KBC op de parking 48 par-
keerplaatsen zijn. Daarvan zijn er 2 parkeerplaatsen voorbehouden voor mensen met een
beperking. Momenteel staan daar containers op omwille van verbouwingswerken in de
KBC-gebouwen. Zij vindt het jammer dat dit juist op die plaatsen is. Kan het gemeen-
tebestuur in de toekomst, wanneer er een aanvraag gebeurt voor werken e.d., hier op
letten om deze parkeerplaatsen toch te garanderen? Kan men op de desbetreffende par-
king 2 andere parkeerplaatsen d.m.v een verkeersbord reserveren voor mensen met een
beperking? Zij vindt dat men daar als gemeente zeker alert voor moet zijn. Zij heeft op
eerdere gemeenteraden ook al eens aangehaald dat men dat als gemeentebestuur zeker
moet doen. Het is dan jammer dat er weer 2 parkeerplaatsen minder zijn. Staat de ge-
meente daar voor open?
Schepen Vanhoof (sp.a) antwoordt dat het hier over meerdere parkeerplaatsen gaat, waar-
van 2 parkeerplaatsen voor mindervaliden. Waarom is specifiek voor die parkeerplaatsen
gekozen? Omdat die het dichtst bij de KBC gelegen zijn. Als men een zone afgebakend
had in het midden van die parking, had dat wel wat chaos met zich meegebracht. Het is
dus een zeer praktische keuze geweest, ook voor KBC zelf. Hij wil verwijzen naar heel wat
andere plaatsen in de buurt waar er nog parkeerplaatsen voor mindervaliden zijn. Op de
Markt aan de kerk zijn er 2 plaatsen, op de markt aan de pastorij zijn er 2 plaatsen, op de
Markt zijn er ook 2 plaatsen, op het Laar is er 1 plaats, ... Er zijn dus redelijk wat plaatsen
voorhanden. Hij wil hier ook nog even bij melden dat een mindervalide op elke betalende
parkeerplaats in Mol gratis mag parkeren. De keuze om die parkeerplaatsen te nemen is
gebaseerd op praktische overwegingen, om te zorgen dat het parkeren achter de kerk
ordentelijk verloopt. Het is sowieso tijdelijk. De inname van het openbaar domein werd
toegestaan tot 15 november.
Raadslid Soeffers begrijpt dat dit omwille van praktische redenen is, men zet dat daar niet
zo maar neer. Maar het zijn parkeerplaatsen die andere afmetingen hebben dan gewone
parkeerplaatsen. De schepen verwijst ernaar dat er andere parkeerplaatsen zijn. Mensen
met een mindervalidenkaart zijn zich ervan bewust dat ze overal kunnen parkeren, maar
het gaat om de afmetingen van die parkeerplaatsen. Die zijn er niet zo maar. Rolstoelge-
bruikers hebben andere afmetingen nodig. Daar gaat het haar over. Kan men als gemeen-
tebestuur eventueel een andere parkeerplaats creëren, bv. van 2 parkeerplaatsen 1 park-
eerplaats maken om te garanderen dat deze mensen toch ergens kunnen parkeren. De
schepen zegt wel dat er in Mol nog parkeerplaatsen zijn, maar op een drukke dag zijn die
allemaal bezet.
Schepen Vanhoof merkt op dat dit niet hetgeen is wat hij persoonlijk vaststelt. Daarin ver-
schilt hij van mening met het raadslid. Als men bij een inname van het openbaar domein
de keuze heeft, neemt men zo weinig mogelijk parkeerplaatsen voor mindervaliden in ge-
bruik. Als men hier iets anders gekozen had, had men dat ergens midden in het terrein
gedaan en was dat zeker niet goed geweest.
Raadslid Soeffers zegt dat het ook niet haar vraag is om dat midden in het terrein te doen.
Schepen Vanhoof meent dat men dat eventueel in de toekomst kan overwegen. Hij zal het
met de dienst bespreken, mocht men nog een soortgelijke situatie voorhebben. Hij denkt
dat men sowieso moet vermijden dat men die parkeerplaatsen inneemt. Op heel wat
andere plaatsen is een keuze mogelijk, maar hier had men die niet.
Raadslid Soeffers meldt dat ze al tevreden is als het bekeken wordt.
Aanleg fietspaden (Hans De Groof)
Raadslid De Groof (N-VA) merkt op dat het zomer geweest is en dat iedereen blijkbaar op
de fiets gezeten heeft, want dit is al het 3e toegevoegde punt over fietspaden. Dat van hem
is eerder een voorstel naar de toekomst toe i.p.v. een herstelling van een reeds bestaand
fietspad. Mobiliteitsorganisaties zijn ongerust over het hoge aantal ongevallen met fietsers.
Tijdens de eerste drie maanden van dit jaar hebben twintig procent meer fietsers een
ongeluk gehad. Volgens het BIVV is dit mede te wijten aan de opmars van de elektrische
fietsen. De Vlaamse overheid ziet alvast een verband, en bekijkt daarom of de elektrische
fiets aanpassingen afdwingt aan fietspaden. Het gaat dan om bredere stroken en minder
scherpe bochten. Het vademecum fietsvoorzieningen zal naar alle waarschijnlijkheid in die
richting aangepast worden. Zijn voorstel is om als gemeente hier nu reeds op in te spelen.
Men kan bij de aanleg van nieuwe fietspaden nu reeds rekening houden met deze trend en
de nieuwe/te vernieuwen infrastructuur dadelijk aanpassen aan het veelvuldig gebruik van
de elektrische fiets.
Schepen Schoofs (Open vld) denkt dat er inderdaad wel een oorzakelijk verband is tussen
elektrische fietsen en de stijging van het aantal ongevallen. De vraag is hoe men daar best
op moet reageren. BIVV maakt daar een 1e beschouwing, maar de vertaling in het fietsva-
demecum is nog geen feit. Dat onderscheid moet men al maken. Het zijn ook die bepa-
lingen die bepalend zullen zijn voor het al dan niet subsidiëren van fietspaden. Toevallig
heeft men in Mol 2 grote gesubsidieerde dossiers op de plank liggen. Dat zijn de dossiers
die ook al ver gevorderd zijn en waarbij men niet direct de plannen kan terugschroeven.
Het 1e dossier is het fietspad dat men samen met de gemeente Balen aanlegt, Postelse-
steenweg richting Roskam. Daar zijn de grondinnames gebeurd en de aanbesteding gaat
beginnen. Hij denkt niet dat het bespreekbaar is om dat dossier nog in een andere zin te
oriënteren naar bredere fietspaden. Het 2e dossier gaat over het fietspad vanaf de
Baileybrug richting Postel. Dat is een dossier dat al een aantal jaren aansleept. Men merkt
ook dat fietspadendossiers dikwijls heel wat oponthoud kennen door de administratieve
verplichtingen die Vlaanderen oplegt enerzijds, maar ook door het planologisch aspect van
grondinname e.d. In dit dossier heeft men langs één zijde van de weg een dubbelrichtings-
fietspad voorzien van een breedte van 3 meter van de Baileybrug tot aan de Desselsedreef.
Vanaf de Desselsedreef worden dat 2 éénrichtingsfietspaden met een breedte van
1,75 meter. Men zit daar ruim boven de minimumbreedtes die gehanteerd worden in het
fietsvademecum. Daarin is de minimumbreedte voor een éénrichtingsfietspad 1,50 meter.
Het voorstel van het college is om ook dat dossier ongewijzigd te laten omdat men in de
plannen al een grotere breedte voorziet voor dat fietspad. Voor nieuw op te starten dos-
siers kan rekening gehouden worden met de bevindingen van BIVV. Het zou kunnen dat
het fietsvademecum inderdaad ook in die zin aangepast wordt, maar dat neemt niet weg
dat er ook een verantwoordelijkheid ligt bij de fietsgebruiker. Men stelt vast dat er op het
terrein nogal wat spelers zijn die nu fietscursussen aanbieden, ook voor senioren. De
Vlaamse overheid heeft daar de afgelopen jaren subsidies voor verleend. Het gaat volgens
hem niet alleen over een aanpassing van fietspaden, maar het gaat ook over een sensibi-
lisatie om passend om te springen met een elektrische fiets.
Led-verlichting (Hans De Groof)
Raadslid De Groof (N-VA) vraagt of in Mol alle openbare verlichting op termijn - wanneer
deze wordt vervangen of wanneer er nieuwe wordt voorzien - kan worden vervangen door
zuinigere led-verlichting? In het licht van de recente berichten i.v.m. mogelijke stroomte-
korten, kan de gemeente het voorbeeld van de stad Leuven volgen en het openbare licht-
netwerk systematisch vervangen door led-verlichting. De vernieuwde technologie van de
led-verlichting zorgt ervoor dat er nog steeds evenveel licht wordt gegenereerd, maar dat
dit gebeurt met het gebruik van veel minder energie. Op deze manier is men ook in de
mogelijkheid om de elektriciteitsfactuur te doen dalen. Hierover stond ook een heel interes-
sant artikel in het tijdschrift ‘Lokaal’ van VVSG van juli 2014 met als titel ‘Betere openbare
verlichting kost minder’.
Schepen Schoofs (Open vld) antwoordt dat de gemeente inzake led-verlichting al een paar
jaar de vinger aan de pols gehouden heeft. Mede door informatieverstrekking die altijd up-
to-date is door Eandis. Eandis heeft altijd het advies gegeven om te wachten, omdat led-
verlichting nog altijd in een ontplooiingsfase zit. Men merkt wel dat de prijskloof tussen een
led-verlichtingsarmatuur en een traditionele lamp vermindert en men begint hier en daar
meer en meer vast te stellen dat er projecten met led-verlichting worden uitgerust. Het
artikel van Leuven waar het raadslid zich op baseert, is niet helemaal correct. Leuven gaat
niet systematisch alle lampen vervangen, men gaat wel de nieuwbouwprojecten voortaan
uitvoeren met led-verlichting. Dat is een heel groot verschil. Stel dat de gemeente morgen
de keuze maakt om nieuwe verkavelingen met led-verlichting te laten uitrusten, dan is dat
een heel groot verschil met het vervangen van alle lampen op het grondgebied. Men heeft
een ruwe raming gemaakt wat een volledige vervanging van alle lampen in Mol zou kosten.
Dat zou een bedrag van 2,8 miljoen euro betekenen. Dat is een enorm kostenplaatje en
dat is op dit moment niet aan de orde. Men kan stilaan wel gaan overwegen, als dat ook
een positief advies krijgt van Eandis - want men moet daarin de professionelen zeker
erkennen - om dat eventueel in verkavelingen te gaan toepassen. Momenteel is het zo dat
bij led-verlichting een langere leeftijdsduur van een armatuur wordt verwacht. Dat is een
winst, maar de extra kost is wel dat het nog altijd iets duurder is en dat bij een vervanging
van een armatuur die stuk is, de volledige armatuur moet vervangen worden en niet enkel
de lamp. Dat is een afweging die men moet maken. Op elke vergadering en op elk overleg
dat men heeft met Eandis komt dat ter sprake en men houdt de vinger aan de pols. Hij wil
nog 1 nuance meegeven. Indien er in België een besparing wordt gerealiseerd op de
openbare verlichting van gewestwegen en gemeentewegen gaat het over 1% van het totale
elektriciteitsverbruik. Op die 1% zou men een besparing kunnen realiseren door led-
verlichting te gebruiken. De winst die men daarmee kan realiseren is zeer miniem. Wat
niet wegneemt dat men bij nieuwbouw ook de energiezuinigheid van led-verlichting mee in
rekening moet brengen.
Raadslid De Groof stelt dat de schepen net zegt dat dit het volledige verlichtingsnetwerk
maar 1% besparing oplevert. Dat zal waarschijnlijk wel kloppen, maar ook de gezinnen
worden op dit moment door de bevoegde staatsecretaris aangemaand om hun TV niet in
stand-by te laten staan. Alle kleine beetjes helpen, dus ook een voorstel m.b.t. de led-
verlichting.
Schepen Schoofs merkt op dat hij dat ook in zijn afsluiting gezegd heeft.
Raadslid De Groof verduidelijkt dat zijn voorstel zeker niet was om direct alle verlichting in
Mol te vervangen. Dat staat ook duidelijk in zijn vraagstelling: systematisch bij vervanging
of vernieuwing. Hij hoort dat er bij toekomstige projecten wordt over nagedacht, dus hij
hoopt dat men binnenkort zeer veel led-verlichting in Mol mag zien en dat de factuur
daardoor zal dalen.
Raadslid Belmans (N-VA) meent dat het nakende stroomtekort bijna niet meer weg te
denken is in het dagelijkse nieuws. Zij heeft vernomen en gelezen dat Mol niet in het
afschakelplan zou zitten. Zij weet niet of dit zo is. Klopt dit? Anderzijds, ook al zou Mol er
niet bij zijn, welke verantwoordelijkheid neemt de gemeente inzake energiebeleid? Ener-
zijds naar het milieu toe en anderzijds uit solidariteit met de andere gemeenten.
De burgemeester stelt dat dit een item is dat de media de laatste maanden en weken
beheerst. Het is allemaal nog relatief nieuw, maar begin september is door de federale
minister voor energie het afschakelplan bekendgemaakt. De situatie voor ons land is dat
het volledige grote transport van energie door Elia gebeurt. Elia is de hoofdverantwoor-
delijke in dit verhaal. Deze situatie is eigenlijk niet nieuw, want in de winter van 2012-2013
zijn alle gemeenten - het heeft toen weliswaar minder ruchtbaarheid gekregen - bevraagd
naar de mogelijke kritische punten binnen de gemeente bij een eventuele stroomschaarste.
Dat was toen blijkbaar niet zo problematisch als nu, maar dat problematische wil hij ook
voor een stuk relativeren. In het overleg dat de gouverneur georganiseerd heeft met Elia,
met alle distributienetbeheerders en met alle burgemeesters, is er door de mensen van Elia
aangegeven dat de kans dat er een probleem ontstaat zeer reëel is. D.w.z. dat door een
aantal omstandigheden, indien de klimatologische omstandigheden tegenzitten en dat op
Europees vlak zou zijn, de kans zeer reëel is dat men problemen krijgt. Men mag daar ab-
soluut geen paniek rond gaan creëren. Het systeem is Europees gestuurd. D.w.z. dat men
een keten is. Als hij zich niet vergist was er in 2006 een boot die voor de eerste keer in
Duitsland op de Elbe voer en die daar in aanvaring kwam met een hoogspanningslijn. In
een cascade hebben toen x-aantal landen problemen gehad en werden er heel veel
gebieden uitgeschakeld. Dat is een veiligheidssysteem dat is ingebouwd om te vermijden
dat alles in elkaar stort. Men moet dat eigenlijk bekijken als een kaartenhuisje. Indien er
grote problemen zijn gaat dat als een cascade werken, en daarin zijn remmen ingebouwd.
Dat is goed, want dat is een veiligheid. In 2005 is er een ministerieel besluit gekomen dat
aan Elia het recht heeft gegeven om te gaan afschakelen. Dat is een belangrijk luik in het
verhaal, omdat men verschillende stappen moet onderscheiden. Men voert heel veel ener-
gie in, er zijn de gekende problemen die men nu in België kent. Maar in het systeem kan
Elia - men gaat er vanuit dat men dat 6 à 7 dagen vooraf kan - inschatten, aan de hand van
o.a. de klimatologische voorspellingen, van wat er kan in functie van wat men produceert of
niet meer produceert. Men kan dat inschatten en men gaat er van uit dat men 6 à 7 dagen
vooraf een beeld krijgt van een mogelijk tekort. Wat men absoluut gaat doen is precies
vermijden dat men in een black-out terechtkomt, maar het is ook de ambitie om ook dat
afschakelplan niet te moeten toepassen. Vanaf het ogenblik dat men vaststelt dat er
problemen kunnen ontstaan zal Elia de federale minister van energie en van economische
zaken inlichten. Het is de federale overheid die dan beslissingen gaat nemen. Die beslis-
singen kunnen o.a. zijn dat men bepaalde collectieve maatregelen gaat nemen. Bv. het
doven van verlichting op snelwegen e.d. Men zal vooral een 1e fase inbouwen waarbij men
de mensen gaat sensibiliseren, de mensen gaat oproepen en vooral een oproep gaat doen
naar solidariteit. Dat is voor een stuk al een antwoord op de vraag van het raadslid. Hierin
gaat men zeggen dat men alles in het werk zal stellen om precies die schaarste te ver-
mijden. Dat zal in verschillende richtingen gaan, zowel naar publiek als naar bedrijven. Het
is de bedoeling dat men gaat zeggen dat er iets op ons afkomt. Als men een heel zachte
winter gaat hebben zal dat probleem zich misschien niet voordoen. Als het wel komt, zal
men iets moeten doen. Als men niets doet is de kans zeer reëel dat we problemen zullen
hebben. Vandaar dat men dat zal doen. De volgende maanden gaat men dat federaal uit-
werken. Er zal een campagne komen die iedereen zal sensibiliseren om in piekperiodes,
vooral de maanden januari en februari tijdens de kritische avonduren 17u en 20u, energie-
zuinig te zijn. In gans dat verhaal moet men vooral voorkomen dat mensen gaan pani-
keren. Hij denkt dat daar misschien nog een positief aspect in zit, nl. dat men niet alleen
over deze periode van mogelijke schaarste moet spreken, maar dat men moet proberen om
het afschakelplan te vermijden. Het afschakelplan is een noodmiddel om een black-out te
vermijden. Als dat zich voordoet zit men met gigantische problemen. Men maakt zich
echter vrij sterk dat men dat kan vermijden en men is ook relatief positief dat men mits het
treffen van maatregelen ook het afschakelplan kan vermijden. Wat het afschakelplan be-
treft, werd er overal gemeld dat Mol er niet in zit. Dat is ook zo, maar men moet 1 kleine
zaak onderzoeken. Eandis heeft laten weten dat Mol er niet in zit, maar Infrax heeft laten
weten dat een paar straten in Mol-Rauw er wel op vermeld staan. Dat wordt ondertussen
weer tegengesproken, men is daar nog niet helemaal uit. Het is een heel belangrijke bood-
schap die men intern binnen het college en binnen de diensten heeft gemeld, dat het niet is
omdat de gemeente Mol niet in het afschakelplan zit dat men zijn verantwoordelijkheid niet
moet opnemen. Dat zal ook benadrukt worden door de federale overheid. Iedereen moet
zijn steentje bijdragen om te vermijden dat andere mensen in dat afschakelplan terecht
zouden komen. Bovendien is het ook relatief, omdat men zegt dat er altijd incidenten
kunnen zijn. Men wordt bevoorraad vanuit een bepaalde cabine. Als zich daar een incident
of een defect voordoet en men moet via een andere cabine komen, zou het kunnen dat
men toch een aantal straten treft. Dat is geen 100% wiskundige zekerheid, maar laat ons
er vanuit gaan dat de gemeente Mol er niet zal inzitten. Dat doet niets af aan het feit dat
de gemeente Mol haar verantwoordelijkheid wil nemen. Momenteel is men bezig met 2
dingen. Het zal federaal en provinciaal aangestuurd worden wat de crisisbenadering be-
treft. De boodschap die de burgemeesters gekregen hebben is ook zeer duidelijk, nl. dat
elke gemeente zich moet voorbereiden op het ergste. In alle nood- en interventieplannen
die er gemaakt worden heeft men gevraagd om er ook 1 te maken voor het geval van een
black-out, want die kan men in een gemeente ook hebben los van een schaarste. Men kan
een black-out krijgen door een defect, door een ongeval, door een aanslag, … De opdracht
is om in kaart te brengen wat men kan doen of niet meer kan doen wat betreft rusthuizen,
ziekenhuizen, mensen die thuis verzorgd worden, telefoniebereikbaarheid, … Die oefening
wordt ingezet. Wat de communicatie betreft, is de afspraak gemaakt dat men dat federaal
zal sturen, zodanig dat de boodschappen niet overal verschillend zijn naargelang het stad A
of gemeente B is. Men gaat de bevolking oproepen om solidair te zijn en om alle aanbeve-
lingen die er komen zo goed mogelijk op te volgen, en men gaat dat ook intern doen. Als
men dat aan de bevolking vraagt zal men ook als gemeente zelf als organisatie moeten zien
wat men zelf kan doen. Hij denkt dus dat het maar logisch is dat de gemeente het voor-
beeld geeft. Operationeel bereidt men zich voor in het kader van dat plan. Men gaat in
kaart brengen wat de problemen kunnen zijn en welke voorzieningen men heeft indien er
iets zou gebeuren. Dit is een verhaal dat men moet kaderen en men moet het signaal
ernstig nemen, maar men moet absoluut niet overgaan tot dramatiseren. De mentaliteits-
wijziging die er nu moet komen, moet iedereen ter harte nemen, ook op momenten dat
men niet in de problemen zit, dat men milieubewust wordt. Er zijn nog verschillende ver-
gaderingen gepland en in november zal er een zeer grote nationale informatie- en sensibi-
lisatiecampagne worden opgestart.
Raadslid Belmans is er ook van overtuigd dat men zeker niet moet gaan panikeren, maar
door het zo vaak te berichten in de media roept dat wel die reactie op. Zij hoort heel duide-
lijk dat er aan gewerkt wordt, dat er rekening mee gehouden wordt. Men is er mee bezig
en men heeft er reeds rond vergaderd. Kan men ook op een bepaald moment, misschien is
dat nu nog te vroeg, concrete voorstellen daarrond krijgen?
De burgemeester verduidelijkt dat dit tweeledig zal zijn. Wat er nu bezig is, is dat alle
spelers zoals Elia, Eandis, Infrax, de provincie, de scheepvaart, de NMBS, … alles in kaart
brengen. Als men een black-out zou hebben, voorspelt men dat de drinkwatervoorziening
in het gedrang kan komen, pompstations vallen uit, alle slagbomen gaan dicht, het trein-
verkeer geraakt in de war, alle verkeerslichten vallen uit, men kan niet meer gaan tanken,
men geen afhalen, kassa’s stil, bedoeling dat alle
mogelijke vragen die veel zullen gesteld worden gaat bundelen. Maar men gaat dat
federaal doen, maar dat gaat via links ter beschikking gesteld worden van zowel de
gemeentebesturen als van de bevolking. Anderzijds gaat de federale volksgezondheidsin-
specteur via de huisartsenkring de huisartsen aanschrijven. De rusthuizen worden
aangeschreven, de ziekenhuizen, ... Beroepsorganisaties gaan hun bedrijven contacteren.
De gemeente gaat dat zelf ook doen. Landbouwbedrijven, tuinbouwbedrijven, kwekerijen
van dieren, … alles kan in het gedrang komen. Men vraagt om er zelf ook al eens over na
te denken omdat men niet alles gaat kunnen oplossen. Als er vragen naar de gemeente
komen, gaat men die doorgeven naar de provincie, omdat er afgesproken is die te groe-
peren. Er zal nog een zeer uitvoerige informatieverstrekking over komen.
De voorzitter deelt vanuit zijn professionele ervaring mee dat er mensen zijn die nu zonne-
panelen hebben en denken dat ze gered zijn, maar dat is niet zo. Als de elektriciteit uitvalt
valt ook de koppeling met dat net uit.
Privé wegen in Postel (Jan Vangheel)
Raadslid Vangheel (N-VA) zegt dat hij enkele weken geleden ging fietsen met de mountain-
bike. Hij kwam van Postel richting de Baileybrug. Het was de bedoeling dat hij daar wat
door de bossen ging rijden, maar dat bleek niet mogelijk te zijn, want daar hangt overal een
bord met ‘privé’ of ‘verboden toegang’. Er waren zelfs straten die een naam hadden, o.a.
de Mariahoefdreef en De Wurft. Kunnen de mensen die borden zo maar hangen? Aan
welke voorwaarden moet een weg voldoen om hem privé te noemen? Vlaanderen roept op
om al die stille wegen terug open te stellen voor het publiek. Kan de gemeente aan die
eigenaars vragen om die borden te verwijderen? Wat gebeurt er als je daar toch doorrijdt?
Schepen Schoofs (Open vld) antwoordt dat die wegen dikwijls ingedeeld zijn in privé-
wegen, in opritten, in buurtwegen of in publieke wegen. Die hebben allemaal hun eigen
statuut. Een buurtweg heeft een publiek karakter maar loopt over private eigendom. Deze
wegen zijn niet opgenomen in de Atlas der Buurtwegen en zijn inderdaad privaat eigendom.
Die wegen hebben wel een publiek gebruik gekend, zelfs als daar staat ‘privaat eigendom’.
‘Verboden toegang’ staat er ook volgens het raadslid. Er zijn ook een aantal kleinere wegen
die er tussen liggen, dat zijn gewoon opritten, die leiden naar een woning. Er zijn ook
wegen die over wegen van andere eigenaars lopen en naar een woning leiden. Dat is een
privé-weg, zoals bv. De Wurft. Het bord ‘privaat eigendom’ is daar misschien ooit door de
eigenaar zelf geplaatst. Wat de verkeerssignalisatie betreft, heeft ‘verboden toegang’ wel
vergaande consequenties. Dat kan enkel geplaatst worden bij gemeenteraadsbesluit. Men
gaat nakijken of alle borden die daar staan effectief door een gemeenteraadsbesluit gedekt
zijn. Men kan met de eigenaars contact nemen om te vragen of zij wensen het privaat
karakter van die weg te behouden. Dat houdt ook in dat men daar als gemeente geen
enkele taak moet verrichten, geen onderhoud moet doen, e.d. Men stelt ook vast dat er
dikwijls nutsleidingen gelegd zijn op privaat eigendom.
Raadslid Vangheel informeert of men dan aan die eigenaars gaat vragen om die wegen
terug open te stellen.
Schepen Schoofs antwoordt dat in het geval er een verkeersbord hangt, men in 1e instantie
gaat nakijken of dit ingedekt is door een gemeenteraadsbesluit. In sommige gevallen zal
men misschien een regularisatie kunnen doen, als het een ‘verboden toegang’ betreft. Als
het inderdaad een privé-weg is, dan is dat gerechtvaardigd. Stel dat de gemeente daar
geen onderhoud doet en dat er geen nutsleidingen lopen, dan zou het kunnen gerechtvaar-
digd zijn dat er een persoon daar ‘verboden toegang’ zet. De gemeente zelf gaat dat daar
niet zetten.
Raadslid Vangheel merkt op dat het allemaal zelfgemaakte borden zijn.
Schepen Schoofs stelt dat het voor rekening van de betrokkenen is. Hij herhaalt dat
‘verboden toegang’ verregaande gevolgen heeft. Dat is dan ook ‘verboden toegang’ voor
de betrokkene die er zelf woont, dat is een contradictie. Men kan natuurlijk een bord zetten
met toegang onbevoegden’, een verkeersbord er
staan.
Raadslid Vangheel zegt dat de Mariahoefdreef parallel loopt met de Postelsebaan.
Schepen Schoofs verduidelijkt dat de Mariahoefdreef uit verschillende delen bestaat. Een
stukje ervan zit bij in het dossier dat men eerder vandaag heeft goedgekeurd. Daar is wel
degelijk een grondafstand gebeurd.
Voetpad aan Den Uyt (Jan Vangheel)
Raadslid Vangheel (N-VA) zegt dat hij een dag gaan helpen is als vrijwilliger bij de Special
Olympics European Summer Games. Daar kwamen mensen heel enthousiast sporten. Die
werden allemaal met een bus afgezet aan het begin van het voetpad aan Den Uyt, dat
parallel loopt met de Rode Kruislaan. Zij moesten tussen die 2 tenten door naar de sport-
hal. Ook als ze drank of catering nodig hadden, moest men over het voetpad. Dat voetpad
is in zeer slechte staat. Het was wel wit, groen en paars geverfd. Hoelang wist de
gemeente al dat die Special Olympics hier zouden doorgaan? Is er niet over nagedacht om
die oneffenheden weg te frezen voor deze spelen begonnen? Is de gemeente van plan dit
in de toekomst te doen?
Schepen Schoofs (Open vld) antwoordt dat dit vroeger een fietspad was, maar dat dit al
eerder buiten dienst gesteld is omwille van de slechte staat. De wortels hebben dat fiets-
pad opgedrukt. Er is heel wat werk voorafgegaan aan die Special Olympics en de gemeente
heeft het uiterste gedaan om alles naar wens te laten verlopen. De dienst Openbare
Werken was niet direct op de hoogte dat men dat fietspad zou willen gebruiken als een
toegangspad, want dan had dat aangepakt kunnen worden. Men gaat dat fietspad nog
duidelijker buiten dienst stellen. De verkeersborden zijn destijds weggenomen. Nadien is
de Rode Kruislaan, voor wat het stuk betreft vanaf de Nete, zone 30 geworden. Dat is een
verkeersluwe straat geworden, waar de weggebruikers geacht worden hun snelheid aan te
passen. Er is een gemengd gebruik mogelijk. Men gaat dat oude uit dienst gestelde fiets-
pad duidelijk afbakenen en het geheel zal ook meegenomen worden in de herinrichting van
de parking als het nieuwe zwembad wordt gebouwd. Momenteel gaat men het duidelijk
buiten dienst stellen.
Raadslid Vangheel merkt op dat er momenteel veel mensen zijn die hun auto op de parking
zetten en die dat fietspad oversteken.
Schepen Schoofs stelt dat men misschien eens moet bekijken om vanop de parking nog een
paar extra doorsteken te verharden. Men gaat dat samen met de mensen van de sport-
dienst doen.
Schepen Verdonck (CD&V) deelt mee dat de planning van de tenten afgelopen zomer vast-
gelegd was. Men heeft er echt niet de tijd voor gehad om dat aan te passen. Men heeft
expliciet gekozen om de tenten zo te plaatsen, om daar een soort van dorpsgevoel te
creëren. Voor hen was de opstuwing van de weg helemaal geen probleem. Men heeft in
samenspraak geprobeerd om daar wat creatief mee om te gaan. Tot op de dag van van-
daag zijn er bij hem daarover geen opmerkingen gemeld en vond men het zelfs leuk en
creatief dat het op een dergelijke manier was opgelost. Dat neemt niet weg dat men naar
de toekomst iets aan die weg moet doen.
N-VA vraagt om het park aan de Wezelse kiosk verder op te smukken (Koen Dillen)
Raadslid Dillen (N-VA) zegt dat het park aan de kiosk in Wezel de laatste tijd wel verfraaid
werd, waarvoor dank. Hij heeft 1 puntje dat eventueel zou kunnen aangepakt worden.
Enkele jaren geleden is er een looppiste aangelegd. Dat was een heel mooi initiatief, maar
als men er niets aan doet gaat het waarschijnlijk op korte termijn verdwijnen. Dat looppad
bestaat uit 2 delen. Men heeft een deel in dolomiet. Dat is geen probleem. Men kan daar
met 2 personen naast elkaar lopen en dat is perfect gelegen. Er is ook een deel aangelegd
met boomschors. In het begin was dat goed en kon men daar ook met 2 naast elkaar
lopen. Op dit moment is er nog een padje van 20 à 30 cm waar men met een fiets over
kan rijden of waar nog 1 loper over kan lopen. Hij vermoedt dat als er niet veel aan ge-
beurt, dat dit stukje ook stilaan zal verdwijnen. Zijn voorstel is om het deel van de loop-
piste, waar de boomschors ligt, te renoveren door een plastiek zeil onder die boomschors te
leggen, zodoende dat het gras er niet meer kan overwoekeren. Dan blijft dat een pad van
1 of 1,5 m waar 2 personen naast elkaar kunnen lopen. Een 2e punt is dat hij een aantal
mensen bereid heeft gevonden om een bloemenweide aan te leggen en te onderhouden.
Hij wil een oproep doen aan de gemeente om daarop in te gaan.
Schepen Van Craenendonck (CD&V) antwoordt inzake de bloemenweide dat men al een
heel deel gefreesd heeft, de plaats waar vroeger die acaciascheuten stonden. Men heeft de
afspraak gemaakt met de verantwoordelijke persoon dat ze daar een bloemenweide mogen
zaaien. Die afspraken zijn gemaakt, maar de aanvragers moeten het zelf onderhouden.
Schepen Schoofs (Open vld) antwoordt dat heel de kiosk mee tot stand is gekomen door
participatie van de buurt. Men heeft daar destijds toch heel wat buurtvergaderingen aan
vooraf laten gaan. De bloemenweide was toen niet direct een vraag, maar dat neemt niet
weg dat het daar een nuttig iets kan zijn. Het is belangrijk dat men dat mee laat onder-
houden door de mensen van de buurt. Ook de mensen van het ambassadeurschap hebben
zich geëngageerd om mee die plek in Wezel te koesteren, mee te onderhouden en ook mee
een oogje in het zeil te houden. Zij waren blij met het voorstel. Hij denkt dat het
belangrijk is dat het gedragen wordt door de buurt. Om die reden heeft schepen Van
Craenendonck dat ook al laten frezen. Wat de boomschors op de looppiste betreft, was er
afgesproken dat zij terug boomschors van de gemeente ter beschikking zouden krijgen van
zodra de voorraad het terug toeliet. Dat was beloofd na het snoeiseizoen dat in oktober
gebeurt. Die afspraak was gemaakt en hij zou die afspraak graag zo willen honoreren. Die
mensen zijn ervan op de hoogte en zij zullen dat ook zelf uitspreiden. Men moet ook
beroep doen op het eigen vrijwillig initiatief. Men zit de laatste jaren met enorm veel open
ruimten die men moet onderhouden.
Raadslid Dillen vindt het een heel goed initiatief. Hij stelt voor om er ook een plastieken
doek bij te leveren die ze daar onder kunnen leggen, zodoende dat binnen 3 jaar niet het-
zelfde gebeurt als nu. Hij zegt dit ook omdat de piste van de Keiheuvel, waar nu nogal wat
mensen komen lopen, gaat verdwijnen. Die moet daar weg omdat de kinderboerderij gaat
uitbreiden. Dan gaan er waarschijnlijk meer mensen van de Keiheuvel in Wezel lopen als
die piste voldoet.
Schepen Schoofs stelt dat de aanleg met een doek wel een vrij intensieve aanleg is. Het is
niet zo eenvoudig door daar bij die mensen een rol plastiek te leveren, dat vergt een hele
ingreep. Hij zou zich willen houden aan de afspraak die men gemaakt heeft, want men
heeft daar ook geen extra budget voor voorzien. Dat neemt niet weg dat er misschien ooit
een budget kan uitgetrokken worden, maar men spreekt toch al vlug over duizenden euro’s
als men daar echt een professionele Finse piste wil maken. Dat is bij aanvang nooit de
optie geweest. Maar men gaat zeker die sprokkels aanleveren.
Schepen Van Craenendonck deelt mee dat de houtsprokkels worden aangeleverd van zodra
men een reserve heeft. De Finse piste is 670 m lang en 1,5 m breed. Dat is een hele af-
stand en heeft een hoge kostprijs.