U bent hier
Ben Weyts verkeerd begrepen? Anti-Vlaamse pensée unique in Knack Focus
In zijn column in Knack Focus van 19 maart 2014 stelt P.B. Gronda de vraag: ‘Wat kunnen we leren uit de dood van Jan Hoet en Gerard Mortier?’ Vervolgens maakt P.B. Gronda een intentieproces. Hij haakt in op een concrete uitspraak van Ben Weyts (N-VA) dat het systeem van tijdskrediet ‘niet dient om op wereldreis te gaan’. De wetgeving over tijdskrediet daarvan zegt Gronda zelf uitdrukkelijk dat hij die niet kent. Maar dat is ook niet nodig zo gaat hij verder, want ‘het gaat een politicus natuurlijk ook nooit om de concrete uitspraak maar wel om de boodschap die er in schuil gaat’. Die verdoken boodschap is volgens Gronda: ’We gaan niet werken om anderen van het rijkelijke systeem te laten …profiteren, …’. Vervolgens veralgemeent Gronda de aan Weyts toegedichte intentie tot de stelling dat Weyts geen belastinggeld wil besteden aan de kunsten überhaupt . Hij dicht Weyts immers het ‘waanidee’ toe ‘ dat er geen geld en tijd is voor gelijk welke soort verrijking’. En Gronda besluit dat een wereld à la Weyts een wereld is van , arme, ‘verwelkte’ geesten.
Niets in de door Gronda aangehaalde context, noch in de werkelijkheid zelf laat echter toe te stellen dat Weyts geen belastinggeld zou veil hebben voor de kunsten in het algemeen. Uit de stelling dat tijdskrediet niet dient om op wereldreis te gaan kan men dat niet afleiden.
Uit Grondas column die aanvangt met de vraag: ‘Wat kunnen we leren uit de dood van Jan Hoet en Gerard Mortier?’ leer ik enkel dat Gronda zich inschrijft in een anti-Vlaamse pensée unique die enkel voortgaat op vooroordelen en intenties . En dat is jammer. Er is zo veel inhoud om bij stil te staan. Gronda zou zijn wekelijkse column kunnen gebruiken om zijn (meestal jongere) lezers van Knack Focus warm te maken voor de schoonheid en de diepe gelaagdheid van de opera’s van componisten als Mozart, Verdi en Wagner. Misschien is dat wel de betekenis van Mortiers erfenis.
Piet Lamberts- Van Assche
Mol, 30/03/2014